10 czerwca 2021 r. ( czwartek ) zapraszamy na wernisaż wystawy prac Małgorzaty Podziomek-Koteckiej Magis art.Od profanum do sacrum do Galerii Brama Bielańska – Muzeum X Pawilonu Cytadeli Warszawskiej
Przenikanie się sztuki świeckiej i sakralnej pozwala odnaleźć namiastkę piękna Boga w człowieku. Dziecięce portrety są przesycone niewinnością, szczerością i spontanicznością. Dzieci wydają się szczególnie predestynowane do kontaktu ze światem nadprzyrodzonym dlatego z łatwością można dostrzec w nich miłość, dobro i piękno – aspekty obecności Deus artifex na Ziemi. Środkiem do ukazania tej prawdy jest ikona, która w sztuce sakralnej odgrywa ważną rolę mistagogiczną. Pokazuje realizm eschatologiczny, realizm Wcielenia. Nie wyzwala w widzu emocji, lecz odnosi się do namiętności, prowokuje zmysł mistyczny, a piękno artystyczne dzieła ustępuje przed teofanią. Ikona jest świadkiem obecności transcendencji, wobec której widz nie potrafi pozostać bierny lecz z pokorą skłania się, adorując ją w akcie modlitwy. To ona milczącą obecnością oczyszcza i przemienia go w czasie kontemplacji.
W ikonie, choć ograniczonej kanonem, jest obecny indywidualizmem ikonopisa, jest coś osobistego, niepowtarzalnego. Odbicie Boskiego światła w każdej ikonie jest jednostkowe i prywatne, dlatego nie ma dwóch jednakowych ikon, choć często są kopią pierwowzoru. Intensywność światła ukazana przez ikonopisa wskazuje na jego zaangażowanie związania z Bogiem, na dynamizm magis w służbie Bogu. Twórcą ikony jest Pan Bóg. Można tu zacytować Jerzego Nowosielskiego (wypowiedź z 1984 r.): Ikona spada z nieba. Jeśli nie jest nam dana łaska z góry, ikona w ogóle nie powstanie. Dlatego ikonopis powierza siebie w modlitwie:
Ty Boski Mistrzu wszystkiego co istnieje,
oświeć i kieruj duszą i ciałem sług Twoich,
prowadź ich ręce,
aby mogli godnie i doskonale
przedstawiać Twój obraz,
obraz świętej Twojej Matki
i wszystkich Twoich świętych,
ku chwale, radości i upiększeniu
świętego Twego Kościoła.
Amen
Wystawa potrwa do 11 lipca 2021 r.