Wykłady o architekturze
Wykład y o architektach II RP (zawsze o godzinie 18 00)
Prowadzi: inż. arch. Grzegorz Mika
Najwybitniejsze postaci polskiego świata architektury
6.09 – Wacław Weker
4.10 – Jadwiga Dobrzyńska | Zygmunt Łoboda
18.10 – Rudolf Świerczyński
8.11 – Jerzy Gelbard | Roman Sigalin
22.11 – Józef Szanajca | Bohdan Lachert
29.11 – Romuald Gutt
23.05, godz. 17.00
prof. Andrzej K. Olszewski, Idee stylu narodowego w architekturze polskiej I poł. XX w.
Prof. Andrzej K. Olszewski, jeden z najbardziej znanych i cenionych historyków sztuki, przedstawi nam poszukiwania stylów i form, wyrażających romantyczne pragnienie polskości w architekturze.
27.06, g.17.00
Krzysztof Mordyński, Na styku tradycji i nowoczesności. Twórczość prof. Zdzisława Mączeńskiego.
Zdzisław Mączeński był jednym z czołowych architektów okresu międzywojennego w Polsce. Jego początkowe zainteresowania stylami opartymi na tradycji ewoluowały ku poszukiwaniu optymalnego wyzyskania zalet bezkompromisowego modernizmu i dyscypliny charakterystycznej dla ducha klasycyzmu.
25.07, godz. 17.00
Katarzyna Uchowicz, Rozbić bryłę. Kształtowanie przestrzeni prywatnej/ publicznej na przykładzie awangardowego domu Bohdana Lacherta
Dom własny architekta na Saskiej Kępie (1928), zaprojektowany wspólnie z Józefem Szanajcą stanowi punkt wyjścia dla szerszej perspektywy badawczej, uwzględniającej zagadnienia związane z percepcją budynku i złożonością zawartego w nim komunikatuprzy krytycznej analizie faktów i samego obiektu. Dom potraktowany jako eksperyment przestrzenno – technologiczny, modernistyczny paradoks – schronienie i azyl, a jednocześnie epatująca przechodnia świadomie upubliczniona przestrzeń prywatną, element identyfikacji wizualnej i narzędzie promocji autorskiej pracowni Lachert & Szanajca, wizytówka właściciela, programowy manifest Grupy Modernistów Praesens, przykład skrajnie awangardowej architektury skomponowany w oparciu o pięć punktów modernistycznej architektury Le Corbusiera w takim samym stopniu, jak próba przełożenia na wyraz przestrzenny teoretycznych (i plastycznych) poszukiwań Władysława Strzemińskiegojest punktem wyjścia dla ponownego odczytania/ interpretacji realizacji o skrajnie indywidualnym charakterze.
29.08, godz. 17.00
Beata Artymowska, mgr inż., architekt, Z kantami i bez kantów. Architektura Warszawy międzywojennej.
Tytuł wykładu nawiązuje do legendarnego „domu bez kantów” zaprojektowanego w 1935 przez Czesława Przybylskiego. Oczywiście, nie wszystkie są tak znane i łatwe do znalezienia. Wojna obeszła się okrutnie z wieloma z nich, czasy PRL przyczyniły do ich zaniedbania. Jest ich jednak ciągle sporo, a uważny obserwator odnajdzie je w krajobrazie Stolicy, i często odczuje podziw dla nowoczesności koncepcji, staranności wykonania i funkcjonalności. W trakcie wykładu uczestnicy zapoznają się z takimi wybitnymi realizacjami epoki międzywojennej jak gmachy „Prudentialu”, Szkoły Głównej Handlowej, osiedla na Żoliborzu, i wiele, wiele innych…
26.09, godz. 17.00
Piotr Kibort, Dzielnica rządowa: Ujazdów i Pole Mokotowskie 1919-1939
Na wykładzie zostaną zaprezentowane różne koncepcje zagospodarowania Ujazdowa oraz Pola Mokotowskiego jako terenu lokalizacji gmachów publicznych, koniecznych w stolicy odbudowanego państwa. Autor prześledzi historię pomysłów na usytuowanie i wygląd budynków rządowych, muzeów oraz kościoła Opatrzności Bożej, na które wpływ miał kontekst polityczny i zmiany w ówczesnej architekturze.
31.10, g.17.00
Jarosław Zieliński, Nowa Ochota, plany urbanistyczne i rozwój przestrzenny w l. 1919-1939
Prezentacja dziejów powstania i rozwoju nowej warszawskiej dzielnicy na terenach przyłączonych do miasta w 1916 r. Zostanie zanalizowany wpływ dawnej sieci drożnej i granic własnościowych na planowanie przestrzenne, a także jego niekorzystna ewolucja w kierunku nadmiernego zagęszczenia zabudowy, jako rezultat sprzecznych koncepcji planistycznych miasta i państwa. Szczegółowemu omówieniu podlegną działania w skali urbanistycznej prowadzone przez największe spółdzielnie mieszkaniowe. Odrębny wątek wykładu stanowią niezrealizowane projekty ulic i większych fragmentów przestrzeni Ochoty.
28.11, godz. 17.00
Małgorzata Florczak, Gdynia (1927-1939) – portret miasta i portów w fotografii Henryka Poddębskiego (Urbanistyka, nowoczesna architektura i pejzaż miejski).
Tematem wystąpienia będzie prezentacja fragmentów obszernej dokumentacji fotograficznej jaką w czasie swoich wypraw do Gdyni sporządził Henryk Poddębski. Fotografia nowoczesnej architektury stanowił a obowiązujący tematy działań dokumentalisty współpracującego z instytucjami rządowymi, była bowiem planowo wykorzystywana jako element propagandy państwowej.
12.12, godz. 17.00
dr Anna Dybczyńska-Bułyszko, Emocja contra logika – przewartościowanie w architekturze II połowy lat 30. XX w.
Druga połowa lat 30. kulminowała przewartościowaniem podstawowych relacji w architekturze takich, jak relacje pomiędzy architekturą regionalną-narodową-uniwersalną, tradycyjną-nowoczesną, sztuką niską-sztuką wysoką. Na nowo zdefiniowana została rola architekta- twórcy w społeczeństwie, co wraz ze wsparciem działalności inwestycyjnej o planową gospodarkę państwową stworzyło nową jakość w architekturze, daleko wychodzącą poza ramy neoregionalizmu.
