-wręczenie nagrody im. Włodzimierza Tetmajera Stanisławowi Dziedzicowi
Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II st. im. Z. Brzewskiego oraz Państwowej Szkoły Muzycznej II st. im. J. Elsnera
Nagroda im. Włodzimierza Tetmajera wręczana jest od 2002 przez Fundację im. Karola E. Lewakowskiego. Ma ona za zadanie docenienie ludzi działających na rzecz kultury polskiej i naszego dziedzictwa narodowego. Stanisław Dziedzic – publicysta, historyk literatury, krytyk literacki i teatralny, nauczyciel akademicki. Absolwent filologii polskiej i dziennikarstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1989 -99 wicedyrektor, a następnie dyrektor wojewódzkich wydziałów ds. kultury i turystyki. Od 2004 r. dyrektor Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Miasta Krakowa. Członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Autor ponad tysiąca publikacji, w tym kilkuset o charakterze naukowym i popularnonaukowym, uczestnik licznych krajowych i zagranicznych sesji naukowych, poświęconych głównie kulturze i sztukom pięknym oraz dziedzictwu kulturowemu. Ważniejsze publikacje książkowe: Krakowskie dziedzictwo kulturowe (1995), Ojczyzna myśli mojej, Studia i szkice literackie (1999), Skałka. Kościół i klasztor Paulinów na Krakowie (1999), Alma Mater Jagellonica (2002), Serce Polski (2002), Święty szlak Almae Matris (2003), Złote więzienie Stanisława Augusta (2009), Kraków to jest wielka rzecz (2012), Portrety niepospolitych (2013). Wspólnie z Tadeuszem Skoczkiem opublikował m.in. książki: Teatr 38. Awangardowy zespół Waldemara Krygiera (2007), Przygody z metacodziennością. Teatr 38 w latach 1960 – 1972 (2010), a z Małgorzatą Dziedzic: Ojciec Serafin Kaszuba (2009), Arcybiskup Józef Bilczewski (2012).
Opracował i przygotował do druku niepublikowane wcześniej wiersze Karola Wojtyły: Sonety. Magnificat (1995), Psałterz. Księga Słowiańska (1996) oraz wybory wierszy, znanych współczesnych poetów – m.in. Józefa Barana, Adama Ziemianina, Andrzeja Warzechy, Jerzego Piątkowskiego, Janusza Trzebiatowskiego. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, srebrnym odznaczeniem Zasłużony Kulturze
Gloria Artis.
Włodzimierz Tetmajer (1861 – 1923) – jeden z najwybitniejszych artystów okresu Młodej Polski. Malarz, poeta, publicysta, polityk. Brat przyrodni Kazimierza Przerwy– Tetmajera. Studiował malarstwo w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (u Jana Matejki) w Monachium, Wiedniu i Paryżu oraz filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współzałożyciel i działacz Polskiego Stronnictwa Ludowego z ramienia którego w roku 1911 wszedł do parlamentu wiedeńskiego, w ostatnich latach życia zaangażowany był w prace Polskiej Komisji Likwidacyjnej
Podczas spotkania wręczona zostanie Nagroda im. Włodzimierza Tetmajera, którą przyznano Stanisławowi Dziedzicowi – krakowskiemu pisarzowi i działaczowi kultury.
Nagroda ustanowiona została przez Fundacje im. Karola Eugeniusza Lewakowskiego, pierwszego prezesa Polskiego Stronnicowa Ludowego. W latach ubiegłych laureatami nagrody byli: Elżbieta i Zbigniew Konstaty (Elżbieta była wnuczką W. Tetmajera), Janusz Gmitruk (dyrektor Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego), prof. Adam Zieliński (pisarz), Stefan Schmidt (założyciel Fundacji Kresy 2000, aktor i malarz z Biłgoraju), prof. Jerzy Pietrkiewicz (prezes Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie), Witold Knychalski (założyciel Fundacji 4 Kultur w Łodzi) i Maria Rydlowa (kustosz Muzeum w Bronowicach).
Pragniemy poinformować, ze Sejm RP zamierza przyjąć uchwale w sprawie uczczenia pamięci tego wybitnego Polaka, patrioty, artysty, parlamentarzysty i działacza ludowego (druk sejmowy nr 1947).
