Ekshumowany Aliny Szapocznikow
W dniu 6 III 2013 r. w Muzeum X Pawilonu Cytadeli Warszawskiej odbyła się prezentacja rzeźby w ramach stałego muzealnego cyklu spotkań „Galeria Jednego Obiektu”. Zgromadzonych gości powitała Dyrektor Muzeum Niepodległości Pani Jolanta Dąbek. Następnie pracownik Działu Zbiorów Muzeum Niepodległości historyk sztuki Sylwia Szczotka przedstawiła obszerną, ilustrowaną pokazem slajdów, informację na temat życia i twórczości Aliny Szapocznikow – autorki zaprezentowanej rzeźby pt.: Ekshumowany. Dzieło jest autorskim odlewem z brązu wykonanym przez artystkę w 1957 r.; było pokazywane na wielu wystawach krajowych i zagranicznych, m. in. na wystawie: Alina Szapocznikow. Sculpture Undone 1955-1972 w Brukseli, potem w Los Angeles, następnie w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku.
Prezentacja odbyła się w sali kinowej w X Pawilonie. Uczestnikami byli uczniowie Zespołu Szkół nr 5 im. Stefana Kisielewskiego z Warszawy wraz z towarzyszącymi nauczycielami, pracownicy Działu Zbiorów, Działu Historii, Biblioteki Naukowej Muzeum Niepodległości i Muzeum X Pawilonu. Obsługę techniczną zapewnili pracownicy Działu Edukacji i Promocji. Po wystąpieniu S. Szczotki uczestnicy prezentacji udali się na ekspozycję muzealną, gdzie zobaczyli opisywaną rzeźbę Aliny Szapocznikow.
W spotkaniu udział wzięło blisko 50 osób.
—————————————————————————————
„Ekshumowany” wybitnej polskiej rzeźbiarki Aliny Szapocznikow (1926-1973).
Dzieło jest autorskim odlewem z brązu wykonanym przez artystkę w 1957 r. Rzeźba była pokazywana na wielu wystawach krajowych i zagranicznych. Właśnie wróciła z zagranicznej wystawy Alina Szapocznikow. Sculpture Undone, 1955-1972 prezentującej dorobek rzeźbiarski Szapocznikow. Wystawa (2011-2012 r.) była w Brukseli, potem w Los Angeles, następnie w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku.
Alina Szapocznikow urodziła się w 1926 r. w Kaliszu w rodzinie żydowskich lekarzy. W czasie II wojny światowej była więziona w gettach i obozach koncentracyjnych.
Rzeźba „Ekshumowany” była interpretowana na dwa sposoby, jako wyraz doświadczeń wojennych artystki albo jako rzeźba upamiętniająca węgierskiego komunistę László Rajka, zamordowanego w 1949 r., rehabilitowanego w czasie węgierskiej „odwilży”.
Forma rzeźby jest nowatorska: widzimy kadłub ciała – ciało niekompletne, okaleczone, bez rąk, z nogami uciętymi poniżej kolan. Artystka odlała w brązie ogólną formę człowieka, bez szczegółów fizjonomicznych. Niewielkie wymiary rzeźby potęgują wrażenie kruchości człowieka. Rzeźba budzi skojarzenie z odlewami ciał mieszkańców starożytnych Pompei.
