Maria Inlender – “Dzienniki młodzieńcze Lwów – Wiedeń. 1901 – 1907”
Muzeum Niepodległości
w Warszawie
zaprasza na prezentację książki
Maria Inlender. Dzienniki młodzieńcze
Lwów – Wiedeń. 1901 – 1907
w dniu
9 kwietnia 2014 roku o godzinie 17.00
Muzeum Niepodległości w Warszawie,
al. Solidarności 62
Maria Inlender
ur. we Lwowie w 1886 r., pisała w latach 1901-1907 Dzienniki młodzieńcze, mieszkała we Lwowie później w Wiedniu. W latach 30. XX w. po śmierci męża, przeniosła się z synami do Warszawy, gdzie mieszkała też część Jej rodziny. W czasie II wojny światowej straciła najpierw szwagra dr. Otto Maksymiliana Goryńskiego (dziennikarz, tłumacz, pracownik służby zagranicznej), który z Warszawy wyjechał po wybuchu wojny do Lwowa i w kwietniu 1940 r. nagle zmarł. Brat Marii, Henryk Inlender kapitan W.P., który po ponad rocznym internowaniu w Rumunii trafił do Oflagu VI E w Dorsten/Westf., zmarł 7 lipca 1941 r. w szpitalu w Dortmundzie. W listopadzie 1943 r. sama Maria, została aresztowana wraz z synem Ludwikiem i synową Ewą Rybicką za udział w tajnym nauczaniu. Trafiła do więzienia na Pawiaku wraz z Ewą, syn Ludwik został zabrany do więzienia przy al. Szucha. Maria i Ewa zostały zamordowane prawdopodobnie w ruinach byłego getta, Ludwika rozstrzelano na ul. Nabielaka. Wszyscy troje zginęli w listopadzie 1943 r. W tym roku (2013) przypadła 70 rocznica ich śmierci. W 1944 r., po Powstaniu Warszawskim i przejściu przez obóz Dulag 121 w Pruszkowie, szwagierka Marii (żona O. M. Goryńskiego) wraz z córką Wiktorią Goryńską (graficzką, której prace znajdują się dziś w Muzeum Narodowym w Warszawie), zostały wywiezione do kobiecego obozu koncentracyjnego Ravensbrück (jako więźniarki polityczne za pracę przy nasłuchu), gdzie obie zginęły. O swoich bliskich młoda Maria Inlender pisze w zachowanych Dziennikach.
Ewa Maria Magdalena Gusk
