Ze smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Stanisława Dziedzica, przyjaciela i współpracownika Muzeum Niepodległości, wieloletniego Dyrektora Biblioteki Kraków. Łączymy się w bólu z najbliższymi.
Stanisław Dziedzic był człowiekiem niepospolitym, humanistą, wielkim erudytą, wybitnym gawędziarzem, krytykiem literatury i sztuki, edytorem poezji Karola Wojtyły. Pamiętamy jego aktywność jako członka Społecznego Komitety Roku Władysława Reymonta na Mazowszu. Przeniósł tę ideę i zorganizował imprez związanych z propagowaniem twórczości polskiego noblisty do Krakowa i Małopolski. Był aktywnym uczestnikiem Zaduszek Witosowskich w Wierzchosławicach oraz konferencji i imprez organizowanych w małopolskich placówkach upowszechniania kultury. Jako członek Rady Muzeum Niepodległości reprezentował tę mazowiecką instytucję kultury podczas konferencji naukowych, seminariów i wykładów. Samodzielnie przygotował i zaprezentował kilka interesujących wystąpień i artykułów.
Był aktywnym i twórczym publicystą, uczonym o szerokich horyzontach. Jako nauczyciel akademicki (Uniwersytet Jagielloński) był wychowawcą wielu młodych adeptów zarzadzania kulturą. Absolwent filologii polskiej i dziennikarstwa UJ. Autor licznych książek i artykułów w prasie oraz w czasopismach naukowych z zakresu literatury, teatru, plastyki, etnologii i dziennikarstwa. Wieloletni pracownik samorządowy: Dyrektor Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Miasta Krakowa, ostatnio Biblioteki Kraków .
Był autorem licznych publikacji zamieszczanych w piśmie humanistycznym „Niepodległość i Pamięć” oraz w „Kwartalniku Kresowym” wydawanym przez Muzeum Niepodległości Warszawie. Zamieszczał swe artykuły w wydawnictwach Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego. Należał do członków założycieli Ludowego Towarzystwa Naukowo-Kulturalnego. Laureat Nagrody im. Władysława Orkana oraz medalu „Pro Mazovia” nadawanym przez marszałka Mazowsza – Adama Struzika. Był jednym z realizatorów projektu uczczenia Włodzimierza Tetmajera specjalna uchwala Sejmu RP w 2013 roku (zob. czasopismo „Niepodległość i Pamięć”, Rocznik XXI, nr 3-4:47-48) oraz późniejszej głośniej konferencji naukowej zorganizowanej w stulecie głośnej deklaracji wolnościowej zainicjowanej prze W. Tetmajera, posła ludowego do wiedeńskiej Rady Państwa.